3 redenen waarom e-learning faalt – en hoe ze te verhelpen

Gepost op: 22 februari 2019

Categorie: instructual design | micro-learning

Denk aan één van je e-learning-projecten; bijvoorbeeld een compliancetraining of productkennis. Welke statistieken gebruik je om te bepalen of je programma succesvol zal zijn?

Als je niet weet welke waarde je probeert te verbeteren, heb je nooit een duidelijk beeld of je deze hebt verbeterd. Daarom kun je nooit echt weten of je slaagt of faalt.

Dit is niet alleen jouw probleem, het is een uitdaging voor de hele industrie.

Er zijn talloze reden waarom e-learning kan mislukken. In dit artikel geef ik je drie van de belangrijkste:

1. Voltooiing van de cursus gebruiken om het succes te meten.
2. Jaarlijkse training verzorgen als retentiestrategie
3. Het niet meten van de daadwerkelijke impact van training.

Voltooiing van de cursus gebruiken om het succes te meten.

Een op voltooiing gerichte training leidt voornamelijk tot overdracht van verantwoordelijkheid.

De gemakkelijkste (en dus meest populaire) statistiek waarop je kunt focussen, is of cursisten hun toegewezen trainingsmodules aan het uitvoeren zijn.

Naast een focus op het volgen van voltooide trainingen, kun je studenten ook vragen om te bevestigen dat ze de training hebben ontvangen en begrepen. In werkelijkheid gebruik je training als een manier om de verantwoordelijkheid over te dragen aan je studenten. Je kunt ze nu aansprakelijk stellen als ze zich gedragen op een manier die in strijd is met de training die ze hebben gekregen.

Er zijn twee duidelijke problemen met deze aanpak: gebrek aan kennisbehoud en aanhoudende aansprakelijkheid.

Het gebrek aan kennisretentie is duidelijk. Stel je voor dat een student een module van een uur voltooit en “slaagt” door een score van 80 procent te behalen op een quiz met 10 vragen.

Binnen de module van een uur heb je die leerling waarschijnlijk blootgesteld aan ten minste 60 stukjes informatie. Maar je hebt ze alleen ondervraagd op 10 – en van de 10, hoefden ze er slechts acht correct te beantwoorden. Dit negeert het publieke geheim dat cursisten zich eenvoudigweg een weg banen door cursussen en hun weg door de quizzen gokken, omdat veel quizzen meerdere herhalingen toestaan.

Je krijgt een slagingsmelding, maar het is mogelijk dat de student alleen kennis heeft van acht van de 60 punten, of 13 procent van het materiaal.

Als ze slechts 13 procent van het materiaal begrijpen, is er een potentiële kenniskloof van 87 procent. Je slagingsmelding geeft een vals gevoel van veiligheid.

Je hebt ook nagelaten de verantwoordelijkheid, op een zinvolle manier, over te dragen aan de studenten. Vroeger was het voldoende om aan te tonen dat studenten een training hadden gevolgd om aansprakelijkheidsproblemen te voorkomen, maar dat is aan het veranderen. Toezichthouders beginnen de complianceprotocollen op een andere manier te interpreteren. Steeds vaker zien we dat toezichthouders of het OM  bepaald of het complianceprogramma van een bedrijf slechts een” papieren programma “is of dat het is ontworpen, geïmplementeerd, beoordeeld en zo nodig herzien, op een effectieve manier.”

2. Jaarlijkse training als retentiestrategie uitvoeren

Organisaties leveren vaak jaarlijkse trainingsprogramma’s, met name voor verplichte of compliance-trainingen.

Hoewel het aanbieden van een jaarlijkse training zeker een aantal retentievoordelen heeft ten opzichte van een eenmaal afgeronde programma, zijn er ernstige tekortkomingen bij het gebruik van deze aanpak om de leerretetie van het materiaal te verbeteren.

• Studenten hebben 11+ maanden per jaar om het materiaal te vergeten.
• Studenten hebben het gevoel dat ze ‘de cursus eerder hebben gedaan’, dus ze gaan snel door het materiaal.
• Dezelfde kennishiaten kunnen jaar na jaar blijven bestaan.

3. Geen meting van de daadwerkelijke impact van training

Zonder duidelijke, relevante meetgegevens om op te richten, is training vaak gewoon een oefening in het overdragen van verantwoordelijkheid aan de student, in plaats van dat de training zich concentreert op het behalen van bepaalde resultaten.

Maar volgens een recent onderzoeksrapport, Evaluating Learning: Insights from Learning Professionals, meet meer dan 80 procent van de organisaties het bijwonen van leerlingen en / of het voltooien van trainingen, en 72 procent meet de tevredenheid van leerlingen. Slechts zeer kleine minderheid van de organisaties meten het vermogen van leerlingen om wat ze hebben geleerd toe te passen, zowel tijdens de training als tijdens het werk.

Procesverbeteringsexperts, van Peter Drucker (“What’s measured improves”) tot aan Scott M. Graffius (“If you don’t collect any metrics, you’re flying blind“), zijn het met elkaar eens dat het meten van belangrijke meeteenheden en de focus op verbetering daarvan cruciaal is om daadwerkelijk gewenste resultaten te bereiken.

Afhankelijk van je situatie, kunnen belangrijke statistieken die je wilt verbeteren, het volgende omvatten:

Het is gemakkelijk om deze problemen op te lossen

Een op verbetering gerichte e-learningprogramma, waarbij je je richt op het bereiken van de gewenste resultaten, is de beste manier om de geïdentificeerde statistieken te verbeteren. Hier zijn vijf stappen om meteen mee te nemen:

1. Bepaal voor elk e-learningproject maximaal drie statistieken die je wilt verbeteren.
2. Lever initiële training om je studenten een oriëntatie op de inhoud te bieden. Weet dat ze na de eerste training nog steeds hiaten in de kennis hebben.
3. Na de eerste training een op micro-learning gebaseerde langetermijnretentiecampagne uitvoeren om de kennishiaten te dichten.
4. Meet de impact op je doelstatistieken.
5. Correleer statistieken en kennisanalyse van studenten om een ​​positieve feedbackloop te creëren die de trainingsinhoud in de loop van de tijd evolueert en nog betere resultaten oplevert.

Tot slot

Een retentiegericht micro-learningprogramma wordt het best uitgevoerd door middel van korte dagelijkse trainingssessies. Sessies langer dan tien minuten worden vaak door leerlingen uitgesteld. Daarom moeten je dagelijkse sessies tien minuten of korter duren.

Een op retentie gerichte campagne moet gebruikmaken van adaptieve algoritmen die gebruikmaken van gespreide herhaling en het wisselen van de oefenvolgorde (interleaved learning) om de retentie te maximaliseren.

Door de belangrijkste statistieken te identificeren die je wilt verbeteren, gebruikmakend van micro-learning om je aanvankelijke opleiding aan te vullen en een positieve feedbackloop te creëren om je inhoud te verbeteren op basis van werkelijke impact op je statistieken, is je trainingsprogramma succesvoller.